adj. s.
Հարմամբ օդոյ զովարար. գործի հովահարօղ. հովահրօղ .... բր ῤυπίς flabellum որ եւ քշոց.
(Յոստոց արմաւենւոյ) լինի հովահար ազնուական երեսաց. (Վրդն. երգ.։)
Գեր ի վերոյ քան զգլուխն հողմ հովահարօք պաճուճեն. (Ածաբ. աղք.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Հովահարեմ, եցի
Հովահարութիւն, ութեան
Հովահարումն, ման
Voir tout