cf. Հնազանդեցուցանեմ.
ὐποτάσσω, δαμάζω subjicio, domo. որ եւ ՀՆԱԶԱՆԴԵՑՈՒՑԱՆԵԼ, ՀՆԱԶԱՆԴ ԱՌՆԵԼ. Հպատակ կացուցանել տալ անսալ. նուաճել. ծառայեցուցանել. ներքոյ առնել. հնազանդեցընել, տակը ձգել.
Զտանջիչն հնազանդեաց։ Զլեզու մարդկան ոչ ոք կարէ հնազանդել. (Իմ. ՟Ժ՟Ը. 22։ Յկ. ՟Գ. 8։)
Զյոյնս ընդ իւրեաւ նուաճեալ հնազանդէր։ Սմբատ երթեալ հնազանդէ զամենեսեան. (Խոր. ՟Ա. 23։ ՟Բ. 50։)
Ընդ մեօք հնազանդեաց զձիս եւ զուղտս։ Հնազանդեն զամենայն թշնամութիւնս ընդ ոտիւք. (Եզնիկ.։)
Որչափ բիւրս ի հրէիցն աւետարանին հնազանդեաց. (Խոսր.։)
Տո՛ւր զօրութիւն ոգւոյս կամաց հնազանդել զկամս մարմնոյս. (Շար.։)