s.

distance.

s.

ՀԵՌԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ ՀԵՌԱԿԱՑՈՒԹԻՒՆ ՀԵՌԱԿՑՈՒԹԻՒՆ. διάστημα distantia. Հեռաւորութիւն, եւ միջոց. տարակացութիւն. անջրպետ.

Թէեւ միոյ հեռակայութան ընդմիջելով։ Յառաջ քան զբազում հեռակացութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 29։)

Մէջ լսի, որ միաչափ հեռակացութիւն (կամ հեռակցութիւն) ունի ի ծայրից եւ յեզերաց. (Խոր. աշխարհ.։)

Զամենայն հեռակցութեամբ զանց արարեալ, եւ յամենայն անարգելաբար մտեալ. (Դիոն. ածայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հեռակացութիւն հեռակացութիւնք
accusatif հեռակացութիւն հեռակացութիւնս
génitif հեռակացութեան հեռակացութեանց
locatif հեռակացութեան հեռակացութիւնս
datif հեռակացութեան հեռակացութեանց
ablatif հեռակացութենէ հեռակացութեանց
instrumental հեռակացութեամբ հեռակացութեամբք