ՀԵՆԳՆԱԿԱՆ ՀԵՆԳՆԱՒՈՐ. cf. ՀԵԳՆԱԿԱՆ.
Հա՛պա ... է եւ հենգնական. որպէս աստ ըստ ճառին հենգնէ. (Գէ. ես.։)
Հենգնաւոր առակագրութեամբ՝ ողբականօք շարայարմարեալ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հենգնաւոր | հենգնաւորք | 
| accusatif | հենգնաւոր | հենգնաւորս | 
| génitif | հենգնաւորի | հենգնաւորաց | 
| locatif | հենգնաւորի | հենգնաւորս | 
| datif | հենգնաւորի | հենգնաւորաց | 
| ablatif | հենգնաւորէ | հենգնաւորաց | 
| instrumental | հենգնաւորաւ | հենգնաւորաւք |