adj.

satisfactory.

adj.

Հաւանեցուցիչ. հաշտեցուցիչ. կամակատար.

Զի լիցի հաճեցուցիչ եւ բարեխօս ընդ արարիչ եւ ընդ արարածս։ Դա է որդին իմ միածին՝ հաճեցուցիչ անձին իմոյ. (Ագաթ.։)

Աստուածոցն գոլով հաճեցուցիչք. (Նոննոս.։)