vn.

to crake, to creak;
to make a shrill noise, to cry out, to shriek, to squeak, to scream;
to hiss;
to whistle;
— գորտանց, to croak;
— ագռաւուց, to caw;
— խորդոց, to crunk, to crunkle;
— խոզից, to grunt;
— շանց, to growl;
to yelp;
— եղջերուի, to bell.

չ.

γρύζω mutio (եւ γρυλλίζω grunnio, որ է խանչել). (լծ. հյ. ճռնչել. եւ յն. ղռի՛զօ. եբր. խարաձ) Ձայնել ըստ անբանից՝ մանաւանդ ի վիշտս եւ ի նեղութիւնս. կռինչս կամ կառաչս եւ ճիկ հանել. մրմռալ.

Ոչ կռնչեսցէ եւ ո՛չ շուն մի լեզուաւ իւրով. (Ել. ՟Ժ՟Ա. 7։ Յես. ՟Ժ. 21։)

Շուն յաճախ կռնչէ, եւ յարձակելով անկասկած հաջէ. (Փիլ. լիւս.։)

Իբրեւ զխոզ վայրենի կնչէր կռնչէր. (Արծր. ՟Գ. 8։)

Ագռաւք նշանակէին կռնչելով. (Տօնակ.։)