ԿՌՈՆՈՍ կամ ԿՐՈՎՆ. Բառ յն. գռօնոս. Κρόνος Saturnus. (լծ. χρόνος tempus. ժամանակ, տարի) գրի եւ ԿՐՕՆՈՍ. Բարձրագոյնն յեօթն մոլորակաց, որ ի մեզ Երեւակ ասի. միանգամայն եւ անուն չաստուծոյ, որ համարեալ է հայր դիոսի, այսիննքն արամազդայ հօր չաստուածոց, եւ որդի ուռանոսի՝ այսինքն երկնից. նկարի որպէս ծեր որկորեայ՝ կերօղ ծննդոց իւրոց, վասն զի ժամանակն ծախէ զամենայն. (վասն որոյ կոչի ի լտ. սադու՛ռնուս, որպէս շատացեալ, յագեալ) զուհէլ, զօհալ, քէյվան.

Զիա՞րդ զկռոնայն, եւ զայլոց աստեղաց առիցեն։ Առ կռոնաւ, եւ րէաւ, եւ դիաւ, զորս աստուածս անուանէին. (Եզնիկ.։)

Աստղ աստուծոյն րեմփայ զկրօնոս կոչէ. քանզի հեթանոսք աստուծոյն իւրեանց կռօնեայ ասեն, թէ աստղ է յերկինս. (Նախ. ամովս.։)

Բայց ես ասեմ զկռոնոսդ անուն եւ զբէլ՝ նեբրովթ լեալ. (Խոր. ՟Ա. 6։)

Տիտանն ընդ կրովնի եւ այլն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Իսկ զորս վասն կռոնոսի եւ արամազդայ պատմութիւնք իցեն, ամաչեմ ասել. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)