to take, to layhold of, to seize;
to arrest;
to subjugate, to rule over;
to succeed.
κρατέω teneo, obtineo, prehendo κατέχω coerceo, cohibeo. որ եւ դրի ի յետնոց՝ ԿԱԼՆՈՒԼ. իբր Ունիմ, կալայ, ըմբռնել. տիրել. ունենալ, բռնել, արգիլել.
Յայնժամ սոքա կալեալք (կր), կալուլ կարծեն. (Պղատ. տիմ.։)
Եկալ զաթոռն աղեքսանդրի։ Չոգաւ կալ զդուռն քարամբք. (Սոկր.։ Վրք. հց. ձ։)
Բաքիդէս ոչ կարաց կալուլ զյովնաթան. (Նախ. ՟ա. մակ.։)
Կալու զշունչն եւ կապէ զրոյցն. (Հին քեր.։)
Օր մի ոչ կարէ կալուլ զորկորն։ Կալուլ կապել։ Կլուին եւ այլն. (Ոսկ. յհ. ձ. ուր տպ. կալնուլ։)
Ելէ՛ք կալէ՛ք զանցս լեռնային կողմանն. (Յուդթ. ՟Դ. 6։)
Բաւական լիցի ձեզ այսչափ, որ չափ կալէքդ. (Արծր. ՟Բ. 4։)
Կալուլ զոտից մանկանց նորին, եւ հարկանել պինդ ըզքարի. (Շ. եդես.։)
Ոչ կալլով զնա՝ չարանայ Մաքս. (ի դիոն.։)
Դնէ զօրէնս ի քաղաքի յամենայն ժամ կալօղն ( այսինքն իշխօղն). (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Ցանկալի եղեալ օրինապահն կալեօք (այսինքն կալմամբ). (Ագաթ.։)
Ոչ իբրեւ զմի ինչ ի կալեցելոցն. այսինքն յընդ ձեռամբեղելոց եղականաց. (Կիւրղ. գանձ.։)
Իսկ (Վրք. հց. ՟Բ. եւ ՟Ժ՟Դ. որպէս եւ Մագ. ոտ.) գրի,
Կալնու, կալնուին, կալնուլ. զոր յաճախեցին յետինք։