wreck, shipwreck.
ναυάγιον naufragium. Ալէկոծութիւն, եւ նաւաբեկութիւն.
Իբրեւ (ի) նաւահանգիստ (ըն)կալեալ՝ ծովակոծութեան մտանէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։)
Մրրիկ զսահելի եւ զխռովական եւզսովորական ուսմանց եւ իմանալ ծովակոծութիւնք. (Համամ առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ծովակոծութիւն | ծովակոծութիւնք |
| accusatif | ծովակոծութիւն | ծովակոծութիւնս |
| génitif | ծովակոծութեան | ծովակոծութեանց |
| locatif | ծովակոծութեան | ծովակոծութիւնս |
| datif | ծովակոծութեան | ծովակոծութեանց |
| ablatif | ծովակոծութենէ | ծովակոծութեանց |
| instrumental | ծովակոծութեամբ | ծովակոծութեամբք |