adj.

ԾԱՌԱՅՎԱՅԵԼՈՒՉ կամ ԾԱՌԱՅԱՎԱՅԵԼՈՒՉ. δουλοπρεπής servo conveniens. Որ ինչ վայել է կամ անկ է ծառայի. Ծառայական.

Զմարմնեղէնս եւ զգալիս՝ ծառայավայելուչս ասէ, եւ անազատս, եւ սնոտի կարծիս. (Մաքս. ի դիոն.։)