hy    |   fr

Խստամբերութիւն, ութեան

s.

cf. Խստակրօնութիւն.

s.

Համբերելն խիստ վարուց. խստութիւն վարուց. Ճգնութիւն. խստակրօնութիւն.

Յուշ առնելով զխստամբերութիւն առաքինութեանցն, եւ եպթէ բազում են նոր ջանք աշխատութեանց. (Աթ. անտ.)

Որ առներ զլուծ խոտարհութեան՝ համբերօղ խստաբերութեան. (Շար.։)

Զպաղատանս արտասուաբերս եւ զխստամբերութիւնս. (Ագաթ.։)

Որ ճնշէր զմարմինն խոնարհութեամբն. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խստամբերութիւն խստամբերութիւնք
accusatif խստամբերութիւն խստամբերութիւնս
génitif խստամբերութեան խստամբերութեանց
locatif խստամբերութեան խստամբերութիւնս
datif խստամբերութեան խստամբերութեանց
ablatif խստամբերութենէ խստամբերութեանց
instrumental խստամբերութեամբ խստամբերութեամբք