niggardliness, stinginess, sordidness, tenacity, avarice, parsimony.
πλεονεξία avaritia ἁπληστία insatiabilitas Աւելաստացութիւն. ագահութիւն. զօշաքաղութիւն. անյագութիւն.
ՅԱփշտակողքն անիրաւք. զի վասն ժլատութեան, եւ ոչ վասն օգտի հանեն ի նոցանէն. (Նիւս. բն.։)
Այլ ի բռնաւորութեան հինին, որ եկեալ ժլատութեամբ կոտորէ զաշխարհ, եւ մեկանայ յընչից եւ յստացուածոց. (Եզնիկ.։)
Վասն յափշտակութեան եւ զրկող ժլատութեան սուսերօք.. . մարտնչին. (Մծբ. ՟Ժ՟Ե։)
Զօրհանապազ վասն ժլատութեան եւ ագահութեան խօսիս։ Ի բաց հատցուք զժլատութիւն։ Վասն սորա զանցանեմք առաւել քան զպէտսն, եւ վասն սորա է առաւել ժլատութիւն, որ առ հանդերձս, եւ ուժգին բազմութիւն ծառայից. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. ստէպ։)
Առ կացոյց զնա տէր մեր քսակակալ. այլ նա ժլատութեամբ գողութեան իւրոյ ոչ յագեցաւ. (Ոսկ. գծ.։)
Եւ Ռշտութիւն. φειδωλεία parsimonia, parcitas. Խնայութիւն.
Խափանել է յայժմուսի ժլատութեան տուողացն. (Շ. թղթ.։)
Ժլատութիւն է՝ ըստ որում ծախեն ըստ սակաւի. (Արիստ. առաք.։)
Ժլատութիւն եւ վատութիւն անհանճարութեան է պտուղ. որպիսի էր նաբաղ ի ժլատութեան. (Լմբ. իմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ժլատութիւն | ժլատութիւնք |
| accusatif | ժլատութիւն | ժլատութիւնս |
| génitif | ժլատութեան | ժլատութեանց |
| locatif | ժլատութեան | ժլատութիւնս |
| datif | ժլատութեան | ժլատութեանց |
| ablatif | ժլատութենէ | ժլատութեանց |
| instrumental | ժլատութեամբ | ժլատութեամբք |