s.

rolling, turning, wheeling;
rotation, revolution;
inclination, propension.

s.

Թաւալիլն. թաւալ. տապալումն. հոլովումն. գլորումն. եւ Թարթափումն. եւ Միտումն. բերումն.

Թաւալմունք վիմաց. (Վրդն. օրին.։)

Որպէս անիւ թաւալմամբ գնայ արեգակն. Թաւալմունս յաւելու։ Գնայ լուսին, ո՛չ թաւալմամբ, այլ սողալով. (Վանակ. տարեմտ.։)

Եւ խոզ լուացեալ՝ ի թաւալմունս իւր. (Մեկն. ղեւտ.։)

Յորդորէ յերեւելեացս թաւալումն. (Լմբ. սղ.։)

Դոյզն ինչ թաւալումն լինի տէրունեան սուրբ բանիցն առ այնոսիկ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 34։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թաւալումն թաւալմունք
accusatif թաւալումն թաւալմունս
génitif թաւալման թաւալմանց
locatif թաւալման թաւալմունս
datif թաւալման թաւալմանց
ablatif թաւալմանէ թաւալմանց
instrumental թաւալմամբ թաւալմամբք