budding, sprout.
Ընձիւղելն, իլն.
Զգովութիւն բարեբարոյս (կամ բարեբոյս) բեղնոյ ընծիւղման նորա, որ ի պարարտ անդաստանի հոգւոջն երեւէր. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընձիւղումն | ընձիւղմունք | 
| accusatif | ընձիւղումն | ընձիւղմունս | 
| génitif | ընձիւղման | ընձիւղմանց | 
| locatif | ընձիւղման | ընձիւղմունս | 
| datif | ընձիւղման | ընձիւղմանց | 
| ablatif | ընձիւղմանէ | ընձիւղմանց | 
| instrumental | ընձիւղմամբ | ընձիւղմամբք |