giving;
tradition, treatise, discourse.
παράδωσις traditio Տըւչութիւն. աւանդութիւն. (իրօք, բանիւ, գրով).
Համառօտ քեզ ընձեռութիւն առնելով՝ փորձեցայց ... զառ ծերունեացն անցանել բանիւ. (Պորփ.։ եւ Յհ. կթ.։)
Ուսմունս եւ ընձեռութիւնս եւ վարդապետութիւնս։ Ըստ իւրաքանչիւր ազգի հրամանի եւ ընձեռութեան. (Փիլ. լին. ՟Դ. 209։ Փիլ. ել. ՟Ա. 1։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընձեռութիւն | ընձեռութիւնք |
| accusatif | ընձեռութիւն | ընձեռութիւնս |
| génitif | ընձեռութեան | ընձեռութեանց |
| locatif | ընձեռութեան | ընձեռութիւնս |
| datif | ընձեռութեան | ընձեռութեանց |
| ablatif | ընձեռութենէ | ընձեռութեանց |
| instrumental | ընձեռութեամբ | ընձեռութեամբք |