s.

giving;
tradition, treatise, discourse.

s.

παράδωσις traditio Տըւչութիւն. աւանդութիւն. (իրօք, բանիւ, գրով).

Համառօտ քեզ ընձեռութիւն առնելով՝ փորձեցայց ... զառ ծերունեացն անցանել բանիւ. (Պորփ.։ եւ Յհ. կթ.։)

Ուսմունս եւ ընձեռութիւնս եւ վարդապետութիւնս։ Ըստ իւրաքանչիւր ազգի հրամանի եւ ընձեռութեան. (Փիլ. լին. ՟Դ. 209։ Փիլ. ել. ՟Ա. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընձեռութիւն ընձեռութիւնք
accusatif ընձեռութիւն ընձեռութիւնս
génitif ընձեռութեան ընձեռութեանց
locatif ընձեռութեան ընձեռութիւնս
datif ընձեռութեան ընձեռութեանց
ablatif ընձեռութենէ ընձեռութեանց
instrumental ընձեռութեամբ ընձեռութեամբք