adj.

sky-high, much elevated.

adj.

οὑρανομήκης caelum altitudine tangens, altissimus Բարձր կամ ամբարձեալ յոյժ՝ իբրու յերկինս. բարձրաբերձ.

Երկնաբերձ աշտանակ. (Շար.։)

Երկնաբերձ աշտարակ շինել. (Ագաթ.։)

Համանման երկնաբերձ կայից կանգնեալ ամրոցին. (Նար. խչ.։)

Նաեւ զծառոց անգամ, որք ի սակաւ ինչ բարձրութեան են, ասեմք, թէ երկնաբերձ են. եւ զծխոյ՝ թէ յերկին կցի. (Եզնիկ.։)