irresolution, vacillation, doubt, distrust.
διαλογισμός, διχόνια, ἁμφισβήτησις dubitatio, haesitatio եւ այլն. Հակառակն միամտութեան ի հաւատալ, ի յուսալ, եւ ի պահել զհաւատարմութիւն. որպէս երկբայութիւն, կասկածոտութիւն, թերահաւատութիւն.
Բառնայցեն զսուրբ ձեռս ի վեր առանց բարկութեան եւ երկմտութեան. (՟Ա. Տիմ. ՟Բ. 8։)
Ընդէ՞ր երկմտեաց, եւ եղեւ երկմտութեամբն պատճառ ծննդեան արհմենի. (Եզնիկ.։)
Երկմտութիւն գոյ զնոցանէն. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 24։)
Եւ δίστασις, διαφωνία, μερισμός dissensio, divisio եւ այլն. Երկբանութիւն. անմիաբանութիւն. երկպառակութիւն. օցտումն. բաժանումն.
Չի՛ք երկմտութիւն աւետարանացն ընդ միմեանս. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 24։)
Ստուգեալ գիտաց զբազմաց այլոց եւս երկմտութիւն. (Եղիշ. ՟Ե։)
Դուք թէ միամտութեամբ վարիք, եւ կամ երկմտութեամբ. (Փարպ.։)
Յերկմտութենէ փախերո՛ւք, որպէս ի գլխոյ չարեաց։ Ուր երկմտութիւն եւ բարկութիւն գոյ, անդ ոչ բնակէ աստուած. (Ածազգ. ՟Ա. եւ ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երկմտութիւն | երկմտութիւնք |
| accusatif | երկմտութիւն | երկմտութիւնս |
| génitif | երկմտութեան | երկմտութեանց |
| locatif | երկմտութեան | երկմտութիւնս |
| datif | երկմտութեան | երկմտութեանց |
| ablatif | երկմտութենէ | երկմտութեանց |
| instrumental | երկմտութեամբ | երկմտութեամբք |