cf. Երկուորեակ;
cf. Երկուորի.
ԵՐԿԱՒՈՐ ԵՐԿԱՒՈՐԵԱԿ ԵՐԿԱՒՈՐԻՔ. δίδυμος, -μοι, Διόσκουροι, -κοροι geminus, gemelli Երկուորեակ եղբարք. մանաւանդ՝ կաստոր եւ պողիկեւտիս՝ անցեալք ի համար կենդանակերպից. որ եւ Դիոսկուրացիք. իբր դիոսի տղայք. ջուխտ.
Զերկաւորէն ասեն, թէ որ ի նմա ծնանի, ճոխ եւ սնափառ՝ անհաստատ եւ երկմիտ լինի. (Շիր.։)
Երկաւորին ... եւ խեցգետնի. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Խոյ, ցուլ, երկաւորեակք. (Փիլ. ել. ՟Բ. 76։)
Նախ խոյն, եւ ապա ցուլն, եւ ապա երկաւորեակ. (Շիր.։)
Ի միոյ հօրէ եւ ի մօրէ երկաւորիք, ոմն սիրի, եւ ոմն ատի. (Ոսկ. հռ.։)
Նմանութեամբ ասի.
Ել յերկաւորեակ լեառն մերձ կեսարու. (Հ=Յ. յնվր. ՟Ա.։)
Մերթ իբր Երկաւորիք կենդանւոյ. եւ Զոյգ ջլաց. ամոլաջիլք.
Ցանկութիւնքն են ի յերիկամունքն, եւ ի ներքին երկաւորեակքն. (Լծ. փիլ.։)
Կողովս երիս ոսկեղէնս, եւ մի արծաթի. իսկ արծաթին կից էր ընդ միում յոսկեղինացն իբրեւ զերկաւորի ... իսկ զերկուորիսն բարձրագոյն եցոյց ի վերոյ կողմանէ հիւսիսային կողովոյն. (Ճ. ՟Զ.։)
Երկու երակք հատան առ թիկունս կոյս երկաւորիս, իբրու հանդիպեալ էր մարմինն աջիւք եւ ահեկիւք գոլով. (Պղատ. տիմ.։)
Զզեւս (այսինքն զարամազգ) խոստովանին՝ զհայրն իւր կապել (զկռոնոս), զի զուստերսն կլանէր ոչ իրաւամբք. զնա իսկ՝ զհօրն իւր զերկաւորիսն հատուցանել (այսինքն հատանել). (Պղատ. եւթիփռոն.։)
Որ կոտորեցին կամօք իւրեանց զերկաւորիս անդամոց. (Կանոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երկաւոր | երկաւորք |
| accusatif | երկաւոր | երկաւորս |
| génitif | երկաւորի | երկաւորաց |
| locatif | երկաւորի | երկաւորս |
| datif | երկաւորի | երկաւորաց |
| ablatif | երկաւորէ | երկաւորաց |
| instrumental | երկաւորաւ | երկաւորաւք |