adj.

easy, light, gentle, commodious;
flat.

adj.

ἑχερής, ῤᾴδιος, εὕκολος, κοῦφος facilis, levis եւ այլն. Ուր գոյ դիւրութիւն, կամ չիք դժուարութիւն. դիւր. անաշխատ. անարգել. անխափան. հեշտ. հեշտին. թեթեւ.

Մի՛ դիւրին ինչ ջան համարիջիք։ Բանք քո բարի են եւ դիւրինք։ Էր դիւրին նոցա արգելուլ զնոսա։ Զի՞նչ դիւրին է, ասե՞լ .. թէ ասել ... Դիւրին է մալխոյ. եւ այլն։

Լաւ իցէ այս, այսինքն թեթեւ եւ դիւրին. (Եփր. ՟ա. կոր.։)

Նախ յառաջնոցն եւ դիւրնոցն սկիզբն արասցուք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։)

Դիւրին է գիւտ իրացդ. (Փարպ.։)

Զդիւրինն յառաքինութիւն դիւրաւ ի չարիսն դարձոյց. (Մաշկ.։)

ԴԻՒՐԻՆ. Հեշտալի. դիւր. դիւրիչ. եւ Ընտել.

Որք զցանկութիւն եւ զդիւրինս մարմնոյ իբրեւ զբարեպաշտութիւն համարէին. (Շ. յուդ. ՟Թ։)

Ոչ առնել պահանջէ զփոքրն եւ զդիւրինն մարմնոյ. (Մխ. երեմ.։)

Վարդապետութիւն նորա ականջաց դիւրին էր. (Եփր. համաբ.։)

ԴԻՒՐԻՆ. Դիւրապատրաստ. դիւրամիտ.

Կանանց ազգ դիւրին է առ պատրանս. (Ոսկ. կոր.։)

Դիւրինք եմք ըստ մտացն մեղանչել մարդիկք. (Բրս. հայեաց.)

յորմէ եւ (Տօնակ.)

Դիւրին եմք մարդիկք ի մտօք մեղանչելն։

ԴԻՒՐԻՆ. Հարթ. ողորկ. որ եւ ԴԻՒՐ. դուր, դուրան

Զշաւիղս արդարութեան զդիւրինս. (Առակ. ՟Բ. 20։)

Եղիցին ամենայն դժուարինքն ի դիւրինս. (Ես. ՟Խ. 4։)

Երկնչէին գազանք յորսողաց ի դիւրին տեղիսն իջանել. (Լմբ. սղ. ՟Ճ՟Գ։)

adv.

ԴԻՒՐԻՆ. մ. Իբր Դիւրաւ.

Դիւրին տնօրինի այժմ կեցուցանելն. (Լմբ. սղ.։)