hy    |   fr

Դիմամարտութիւն, ութեան

s.

war, contrast, opposition, resistance, enmity, adversity.

cf. Ընդդիմամարտութիւն. φιλονικία

Դիմամարտութիւն թիւնից վիշապին։ Դիմամարտութիւն տնկակից։ Դիմամարտութիւնք զինուորութեանց դժնեայ մատնչին. (Նար.։)

Որ առ ցանկութիւնս եւ դիմամարտութիւնս ճահաւորեալ է. (Պղատ. տիմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դիմամարտութիւն դիմամարտութիւնք
accusatif դիմամարտութիւն դիմամարտութիւնս
génitif դիմամարտութեան դիմամարտութեանց
locatif դիմամարտութեան դիմամարտութիւնս
datif դիմամարտութեան դիմամարտութեանց
ablatif դիմամարտութենէ դիմամարտութեանց
instrumental դիմամարտութեամբ դիմամարտութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ընդդիմամարտութիւն, ութեան

Voir tout