hy    |   fr

Դատիչ

s.

judge.

adj.

Դատօղ. դատաւոր. եւ յն. բառիւ Կրիտիս.

Դատիչ կենդանեաց եւ մեռելոց. (Ագաթ.։)

Անդուլ դատիչ։ Դատիչ քննողաց, կամ խօսողաց, Նար. (՟Ձ՟Ը. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. գանձ եկեղ.։)

Լուիցեն դատիչք եկեղեցւոյ (առաջնորդք). (Սարկ. քհ.։)