fugitive, refugee, settler;
colony.
ἁνασωζόμενος servatus, fugitivus, peregrinus Գաղթ ի թանձրացեալն. վտարական. վտարանդի. փախստեայ ապրեալ, զերծեալ. գաչգըն.
Սառա թագաւորին ոչ փոխանակեաց զգաղթական այրն իւր. (Եփր. ծն.։)
Գաղթականք աշխարհին սպառեցին զհամբարս մթերեալս. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 53։)
Զգաղթականսն՝ որ ի նա անկան. (Մխ. երեմ.։)
ἁποικία colonia Գաղթ ի վերացեալն, միանգամայն ի թանձրացեալն. հատուած.
Գաղթական էջ ի բերիտիա, եւ ի պատարա։ Յունաց գաղթականն. յորս եւ զհոմերոս ոմանք պատմեն. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Ի պատառուածս նոյն ամբարտակի գետոյն՝ այժմ, որպէս լսեմք, մարդիկ աշխարհին ի հէն եւ ի գաղթականս՝ փախստեամբ ամրանան. (Խոր. ՟Ա. 15։)