ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒՄՆ. ἑκβόησις , ἑκφώνησις exclamatio, ἁπόφθεγμα acute dictum, et breve Սաստիկ գանչիւն, գոչիւն. ձայնարձակութիւն. հնչումն ուժգին. արձագանգ. եւ Առած ազդոյ.
Բացագանչութեամբ ձայնի վերուստ ի վայր զդացուցանէին արքային. (Յհ. կթ.։)
Բացագանչութիւն պատկանեալ եւ յարմարեալ ձայնիւ. (Մագ. ՟Ժ՟Գ։)
Ունկն զգայ, թէ յումմէ՛ է բացագանչումն. (Գր. հր.։)
Բայց դու մի՛ յԱստուծոյ բացագանչումն ձայնի պահանջեր. (Լմբ. սղ.։)
Ամենայն՝ որ ի նիւթոյ է կազմեալ աղօտ իմն եւ ստուերային բացագանչումն հնչմանց ունի զիմանալեացն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Վասն ասացելոց բացագանչմանց. ո՛րգոն, ծանի՛ր զքեզ. եւ եթէ՝ մի՛ ինչ յոյժ. (Սահմ. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացագանչումն | բացագանչմունք |
| accusatif | բացագանչումն | բացագանչմունս |
| génitif | բացագանչման | բացագանչմանց |
| locatif | բացագանչման | բացագանչմունս |
| datif | բացագանչման | բացագանչմանց |
| ablatif | բացագանչմանէ | բացագանչմանց |
| instrumental | բացագանչմամբ | բացագանչմամբք |