ն.

ԱՊԱՔԻՆԵՄ որ եւ ԱՒԱՔԵԼ. (լծ. յն. աքէ՛օմէ) ἁκέομαι. sano. Բուժել. բժշկել. փարատել զցաւս, եւ ի ցաւոց. առողջացուցանել. ողջացուցանել. ըռնտցընել. սազալթմագ.

Ապաքինէ զախտին եռացումն. (Լմբ. սղ.։)

Ապաքինեսցես ի բացուստ. (Շ. թղթ.։)

Ապաքինեա՛ ի լալոյս։ Ապաքինեսցի ամօթն. (Նար. ՟Լ՟Դ. ՟Ղ՟Ե։)

Հարիւրապետին ծառայ ապաքինեցաւ յայնպիսի չարաչար հիւանդութենէ. (Ոսկ. ես.։)

Կամ պարզապէս Փարատել, ցրել. որպէս ի բաց հաւաքել.

Ապաքինեալ ընդ նմին զխաւար մեղաց. (Նար. ՟Լ՟Դ։)

չ.

Բժշկիլ. առողջանալ. ըստ յն. լաւ ունել կամ լինել. աղէկնալ. էյի օլմագ.

Հարցանէր ցնոսա վասն ժամուն, յորում ապաքինեաց. (Յհ. ՟Դ. 52։)

Յետ եօթներորդ ժամու աւուրն ապաքինէր յախտէն. այսինքն առողջանայր. (Յհ. իմ. եկեղ.։)