adj.

unclosed, open.

adj.

Ոչ փակեալ. բաց. անարգել. անխափան. չգոցած. աչըգ. սէրպէսթ.

Անփակ բերանով զվտակ վարդապետութեան ի սիրտ սերմանեալ. (Ագաթ.։)

Անփակ բերանով եւ ի նա ձգեաց զբանս ամբաստանութեան. (Իգն.։)

Յանփակ լեզուացն, եւ յանդուռն բերանոցն. (Գր. հր.։)

Անփակ փափագմամբ միշտ համբուրեցեալ։ Իբր զմտաց անփակ սրութիւն ընդ ամենայն արարածս հետեւեալ լցին. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. առաք.։)

Որ զօրացեալ քեւ հոգեպէս՝ անփակ արագ հրեշտակապէս. (Գանձ.։)

Իբր Անփակելի. անպարագրելի.

Անփակն եւ անբովանդակն երկնի եւ երկրի. (Թէոդոր. կուս.։)

ԱՆՓԱԿ ԳԻՐ. Տե՛ս զտառն Է. որ եւ անուն աստուծոյ՝ Որ էն. ըստ եբր. եհովահ, կամ էուէ.

Որ անփակ գրով հաստատեալ քարտէզ. (Շար.։)

Անփակ գրով զաստուած ասեն, թէ քահանայապետին մատանոյն աստուած անուն էր գրած, այնիւ կնքեաց (զգերեզման յիսուսի), եւ հաստատեաց՝ թէ աստուած է. (Վանակ. հց.։)

Եւ մատանեաւ էին (կամ վեհին) կնքեցին՝ գըրով անփակ զանպարագրելին. (Գանձ.։)

Որպէս եւ զկնի ասի.

Էական մատանեաւ կնքեալ։