adj.

without salary, unpaid;
without merit or recompense.

adj.

ἅμισθος. mercedis expers եւ gratuitus. Ոյր կամ ուր չկայցէ վարձ. անպտուղ. եւ Որ ինչ լինի առանց վարձուց ձրի. իւճրէթսիզ, միւֆթ.

Միայնակեաց սնափառ՝ մշակ անվարձ։ Ի զուր ախատիս, եւ անվարձ ելանես. (Նեղոս.։)

Սնափառի պահք անվարձ եւ աղօթք անշահք. (Կլիմաք.։)

Անվարձ պողոտայ. (Յհ. կթ.։)

Բժշկութիւն անվարձ եւ ինքնամատոյց. (Առ որս. ՟Է։)

Յամենայն կորուստ հաւատարիմ լինել եւ անվարձ։ Անվարձ եւ զայս հրամայէ. (Մխ. դտ.։)

Ողջակիզելին յանկաշառ եւ յանվարձ հօրն պատիւ. (Փիլ. ել. ՟Բ. 32։)

adv.

ἁμισθή. sine mercede. Առանց վարձուց. պատիհեվա.

Անվարձ գործեցին. (Յոբ. ՟Ի՟Դ. 6։)

Որ անվարձ վաստակին, լքանին. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)

Զոմանս անկերակուր եւ անվարձ ծառայեցուցանելով. (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Մի՛ ի վաստակոց ծուլասցուք, եւ անվարձս գնասցուք. (Մանդ. ՟Ժ՟Ը։)