τὸ ἁτελεύτητον. fine carere. Չունելն զվախճան. յաւիտենականութիւն տեւողութեան.
Զանվախճանութիւնն իւր, եւ զանսկզբնութիւնն ցուցանէ. (Դիոն. ածայ.։)
Յիւրում անսկզբնութեանն եւ յանվախճանութեանն. (Վրդն. սղ.։)
Ոչ է հնար մեզ նման լինել նմա սրբութեամբ, կամ անվախճանութեամբ. (Ի գիրս խոսր.։)
Յայտնելով՝ թէ անվերջ, եւ անվախճանութեան միայն է քննել զնա. (Վահր. երրորդ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անվախճանութիւն | անվախճանութիւնք |
| accusatif | անվախճանութիւն | անվախճանութիւնս |
| génitif | անվախճանութեան | անվախճանութեանց |
| locatif | անվախճանութեան | անվախճանութիւնս |
| datif | անվախճանութեան | անվախճանութեանց |
| ablatif | անվախճանութենէ | անվախճանութեանց |
| instrumental | անվախճանութեամբ | անվախճանութեամբք |