ԱՆՊԱՏԿԱՌԱԲԱՐ ԱՆՊԱՏԿԱՌԱՊԷՍ. ἁδησωπήτως. sine pudore. Անամօթաբար. եւ համարձակապէս. անաչառապէս.
Անպատկառ ընդդէմ արեւու ի խայտառականս անկեալ. (Լաստ. ՟Բ։)
Անպատկառ պարծել, կամ աղաղակել, կամ դաւանել. (Մագ. ՟Ժ՟Ե։ Լմբ. սղ. ՟Ձ՟Ե. ՟Ձ՟Է։)
Անպատկառաբար մերկանալ, կամ գլուխ ամբառնալ. (Վրք. հց. ձ։ Նար. ՟Հ՟Ե։)
Անպատկառապէս պերճանալ, կամ մատուցանել. (Նար. կ. ՟Հ՟Ե։)
Անպատկառապէս ստգտանել. (Լմբ. սղ. եւ այլն։)