cf. ԱՆՆՇԱՆ ըստ ՟Բ նշ. ἅσημος, ἑπίσημος. ignobilis, obscurus.
Աննշանաւորք ոմանք գնէին զքահանայապետութիւն. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Այր երեւելի, կամ աննշանաւոր. (Բրս. գորդ.։)
Յանկածից եւ յաննշանաւորաց էր։
Ձկնորսք էին եւ աղքատք եւ աննշանաւորք. (Ոսկ. մտթ.։)
Ոչ ոք ապրեցաւ ի նոցանէն, բայց միայն աննշանաւորք (կամ աննշանք) ոմանք։ (Խոր. ՟Բ. 48։)
Ոչ փոքր ոք էր, եւ աննշանաւոր. (Սարգ. ՟բ. յհ.։)
Թողուլ անփառաւորս եւ աննշանաւորս. (Պտմ. աղեքս.։)
Զի մի՛ աննշանաւոր մահու վճարեսցէ զկեանս իւր. (Ճ. ՟Ա.)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աննշանաւոր | աննշանաւորք |
accusatif | աննշանաւոր | աննշանաւորս |
génitif | աննշանաւորի | աննշանաւորաց |
locatif | աննշանաւորի | աննշանաւորս |
datif | աննշանաւորի | աննշանաւորաց |
ablatif | աննշանաւորէ | աննշանաւորաց |
instrumental | աննշանաւորաւ | աննշանաւորաւք |