adj.

ἁνσυνύπαρκτος. vix coexistens. Որ չէ էեկից այլում. ոյք չկարեն ի միասին գոլ կամ կալ.

Ողջութիւն եւ հիւանդութիւն ի նոյն անպատեհակիցք են եւ անէակիցք. (Կիւրղ. գանձ.։)