apathy, dispassion;
integrity, purity;
good constitution, health.
ἁπάθεια. adfectuum vacuitas, sanitas, integritas Անախտ վիճակ. ազատութիւն յախտից հոգւոյ կամ մարմնոյ. ամբծութիւն. անարատութիւն. որ եւ ԱՆԱԽՏԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. ԱՆԱԽՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. ախտ մը չունենալը.
Զանախտութիւնն զգեղեցիկ համբարեալ ընկալցի. քանզի եթէ անախտութիւն ըմբռնեսցէ զանձն, կատարելապէս բարեբախտիկ լիցի։ Որ առաքինութեանն է ցանկացեալ, ոգիքն նորա միշտ յանախտութեան կան մնան. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. նխ. ՟ա.։)
Զի՞նչ օգուտ ի բազում անախտութեանցն, ի միոյ ախտէ ապականեալ մարմինն. (Բրս. կրօն.։)
Չէ՛ եւ չէ՛ օգուտ ի բազում անախտութեանց հոգւոյն՝ երբ միով ախտիւ արատաւոր լինիցի. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Ոյց միշտ յանախտութիւն անցեալ մնացին գոյացութիւնքն. (Պիտ.։)
Պատահեալ վիճակի անմահութեան եւ անախտութեան. (Շ. ատեն.։)
Փոխանակ անախտութեան ախտաւորք յաչս նոցա գտաք. (Լմբ. պտրգ.։)
Որք ստանան զայն առաքինութիւնսն, դիւրաւ ստանան զանախտութիւն. (Վրք. հց. ՟Գ։)
Փոխադրութեան էաք կարօտ ըստ ախտից, զի զայսոսիկ յանախտութիւն փոխեալ կացուսցէ. (Աթ. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անախտութիւն | անախտութիւնք |
| accusatif | անախտութիւն | անախտութիւնս |
| génitif | անախտութեան | անախտութեանց |
| locatif | անախտութեան | անախտութիւնս |
| datif | անախտութեան | անախտութեանց |
| ablatif | անախտութենէ | անախտութեանց |
| instrumental | անախտութեամբ | անախտութեամբք |