cf. ԱԿՆԱՐԿՈՒԹԻՒՆ. ըստ ամենայն առման.
Պաշտօնեայք ակնարկման կամաց բարերարին։ Յակնարկմանէն Աստուծոյ։ Ակնարկումն քո բաւական է։ Ոչ ակնարկումն վեհիցն. (Յճխ. ՟Թ։ Վրք. հց. ՟Դ։ Բենիկ.։ Պիտ.։)
Բանիցս ասացուած ունի զակնարկումն մտացն տալ մեզ սակս ճշմարիտ կենացն։ Յաւանակին ակնարկումն՝ սրբութիւն հեթանոսաց. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե։ Մամբր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ակնարկումն | ակնարկմունք |
accusatif | ակնարկումն | ակնարկմունս |
génitif | ակնարկման | ակնարկմանց |
locatif | ակնարկման | ակնարկմունս |
datif | ակնարկման | ակնարկմանց |
ablatif | ակնարկմանէ | ակնարկմանց |
instrumental | ակնարկմամբ | ակնարկմամբք |