ՕՏԱՐԱԲՆԱԿ ՕՏԱՐԱԲՈՒՆ. ἑτεροφυής alienae naturae παρὰ φύσιν praeter naturam. Որոյ բունն կամ բոյսն եւ բնութիւն է օտար. յօտար բնոյ, եւ օտար բնութենէ.
Զերկիր (այսինքն զհողն) յորժամ ձգեմք առ աննման օդն եւ օտարաբնակ. (Յն. բռնի եւ օտար ի բնութենէ։)
Օտարաբունք գոլով, եւ վասն այսորիկ հատեալք։ Զիա՞րդ տայր որդւոյ, եթէ արդարեւ եզական, եւ օտարաբուն է. (Կիւրղ. գանձ.։)