s.

cf. Քարաբոյս;

med.

morphew.

s.

Քոս քարանց. մամուռ.

Քարեղէն պատկերացն առեալզքարաքոս ժանկոյն, զազրացեալ՝ կանաչացեալ. (Ագաթ.։)

Ազգ բուսականց՝ առաջին, քոսն ի քարինս ... Առաջինն է քարաքոսն, որ մօտ է ի հողն։ Քարաքոսն փոշին է, զոր բերէ հողմ եւ արկանէ զքարամաբն, եւ ըստ ժամանակին արմատանայ եւ բուսանի. (Ոսկիփոր.։)

ՔԱՐԱՔՈՍ. նմանութեամբ՝ Սպիտակ քոս մարմնոյ. որպէս յն. λεύκη leuce, vitiligo alba. (Գաղիան.)