adj.

having virtuous or illustrious children;
good, dutiful.

adj.

Որ ունի ընտիրընտիր զաւակս. աղէկ զաւկըներու տէր.

Քաջորդիք, որ բարացն եւ լաւացն հմուտ են հանճարոյ. (Փիլ. ել. ՟Բ. 19։)

s.

ՔԱՋՈՐԴԻ. գ. Որդի քաջի առն. կամ քաջ եւ բարի զաւակ. աղեկ մարդու զաւակ, աղէկ զաւակ.

Քաջորդի՛ վահան՝ ո՞ւր էիր, ոչ վաղ երկիր յօգնութիւն. (Մամիկ.։)

Մուտ աւազակին քաջորդւոյն ադամայ ի դրախտն. (Տօնակ.։)