Քաջաստուեր

adj.

εὕσκιος umbrosus, gratas umbras habens. Որ բարւոք ստուեր արկանէ, այսինքն հովանի առնէ. հովանաւոր. աղէկ շուք ընօղ.

Ընդ հովանեաւն, զոր ի դդմենւոյն ուղէշքն պատէին՝ դիւրաշուք եւ քաջաստուեր. (Փիլ. յովն.։)