s.

tripe.

s.

ՔԱՂԻՐԴ ՔԱՂԻՐԹ. κοιλία intestinum. Գրի եւ ՔԱՂԵՐԹ. Մեծ պարկ ի փոր կենդանւոյն՝ ճարպով պատեալ՝ կից ընդ աղիս՝ ընդունարան ապաւառի. թափան.

Առցես զամենայն ճարպ թաղանթոյ քաղրգին ... զճարպ թաղանթոյ քաղրթին։ Հանդերձ քաղրթաւն եւ ապաւառաւն։ Եւ զճարպն՝ որ ի վերայ քաղրթին։ Լուաց զքաղիրթ եւ զոտսն ջրով. (Ել. ՟Ի՟Թ։ Ղեւտ. ՟Դ։)

Քաղերթ աղբով լցեալ. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Ե։)

Վասն տրտմութեանբնաւորեալ է մաղձկաթել ի բերան քաղրթին. (Երզն. մտթ.։)

Նմանութիւն երկուց քաղրդաց. (Վեցօր. ՟Թ։)

Կալ զբերանքն սեկով կամ քաղրգով. (Վստկ.։)

ՔԱՂԻՐԹ կամ ՔԱՂԻՐԴ կամ ՔԱՂԸՐԹ, քաղրթան. Է եւ որպէս յատուկ անուն. յորմէ եւ Քաղրթականք եւ քաղթալեզուք.

Ի սարկինոսացն՝ որք առ ժամանակ մի քաղրդականք կոչեցան, զոր ասէ իսկ աստուածային գիրք, եթէ քաղրթալեզուքն սրբեսին յարենէ անմեղաց. քանզի սկիզբն զօրանալոյ ազգին քազրթն եղեւ, որ էր իշխան սակաւ իսմայէլականաց շրջաբնակաց. (Պտմ. վր.։)

Աստանօր նստի գլուխ ազգին իսմայէլի նախ քաղրթան անուն, զոր եւ գիրն աստուծային պատմէ, թէ քաղրթաշուրթն ժողովուրդն յագեցուսցեն զսուրս իւրեանց յարիւն (կամ յարենէ). (Սամ. երէց.) (ուր գրի եւ ՔՂԵՐԹ, կամ ՔՂԵՐԴ)։