adj.

of the same town;

s.

fellow-citizen, fellow-townsman.

adj.

συμπολίτης concivis ἱσοπολίτης aequo jure civis πολίτης civis, municeps παροικῶν cohabitans. Նորին քաղաքի քաղաքացի. բնակակից ի նմին քաղաքի՝ ի բնէ կամ իւրիք իրաւամբք ազատութեան. քաղքըցի.

Առաջի ամենայն քաղաքակցաց իմոց։ Ի բերանս ամբարշտաց որոգայթ քաղաքակցաց։ Արհամարհէ զքաղաքակիցս (իւր) այր պակասամիտ։ Ի վերայ իւրեանց քաղաքակից հեբրայեցւոց։ Կոչել ի հարսանիսն զռտմիկ քաղաքակիցս իւր։ Զսոսա քաղաքակիցս աղեքսանդրացւոց համարել։ Աղեքսանդրացւոց քաղաքակից արժանիս համարել։ Զնոսա քաղաքակիցս իւր հաւասարս աթենաւոց կացուցանել։ Ընտանիք Աստուծոյ, եւ քաղաքակիցք սրբոց.եւ այլն։

Հրեշտակաց դասակից առնէ՝ սրբոց քաղաքակից։ Տո՛ւր դատ առնել ըստ սոսխին, զրկող մարմնոյ՝ քաղաքակցին. (Խոսր.։ Յիսուս որդի.։)

Պօղոս՝ մեռեալ աշխարհի ... եւ մեք քաղաքակից եմք աշխարհի. եւ յոյժ փութամբք լինել քաղաքակից երկրի ... նոքա քաղաքակցք երկնից, մեք աշխահիս. (Ոսկ. եբր.։)