to be detached, broken, to break off, to come off.
ռմկ. փրթիլ. (լծ. փրծանիլ. ) Քակիլ եւ բաժանիլ իւիք բռնութեամբ. զերծանիլ. ելանել ի ձեռաց կամ ի մտաց. պրծիլ. խալըսիլ
Ոք ի զօրաւորաց ուժգնութեամբ բազկի ըմբռնէ զմանուկ տղայ առ ի կապել. իսկ նա հնարեալ փրթանի ի ձեռաց նորա. (Լմբ. սղ.։)
Բազում ինչ զերծաւ եւ փրթաւ ի մտաց նորա, եւ ինչ ոչ ճառեաց. (Մխ. այրիվ.։)