hy    |   fr

Փութաբար

adv.

cf. Փութապէս.

adv.

Փութապէս. եւ փութով պնդութեան.

Զի՞նչ է ապա այն այնպէս փութաբարն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 25։)

Փութաբար ընթերցջիք զգիրս Աստուածային. զի այն իսկ զներքինին պայծառագործեաց. (Ոսկ. գծ.։)