to cleave, to rend, to tear, to divide, to open, to break, to burst.
ՓԵՌԵԿԵՄ. διασπάω discerpo. գրի եւ ՊԵՌԵՔԵԼ, յորմէ եւ Երկպառակել. պ. պիւրիյտէն, պիւրրիտէն. թ. փարլաչամագ, պառալամագ Երկփեղկել. պատառել. հատանել. ճեղքել. բաժանել ի մասունս. մեկնել. բանալ. բաշխել.
Յերկոտին կողմանս փեռեկեալ զբերանն առիւծու.. . Զայս պեռեքեալ. (Փիլ. սամփս.։)
Աղօթիւք զերկինս փեռեկէր, եւ զորդի ընդ աջմէ հօր տեսանէր. (Խոսր.։)
Զկարմիրն փեռեկեաց ծով. (Սարկ. լս.։)
Զղջացեալզփեռեկիլն ի միաբանութենէ. (Յհ. կթ.։)
Մակպետական հեղումն ի ստորակայեալսն առ ի ծայրագոյն արփւոյն փեռեկի.. . Փանաքիմաց մտածութեամբ փեռեկեցի զզգայարանս հանճարոյ։ Փեռեկեաց ընդարձակեաց զհուրն ի վեր եւ ի խոնարհ. (Մագ.։)
Վասն խաչին իսկ ասացեալ գտանի, թէ զկամարն երկնից փեռեկեաց. (Պիտառ.։)
Ի բաց փեռեկէ զդուրս, եւ հեղեալ զեղու զողորմութիւնն։ Փակեցին զգիտութիւնն յուսոյ եւ սիրոյ, զորս նոքա փեռեկին։ Զոր կարգաւոր համարեցայ ըստ կարի խուզողութեամբ եւս փեռեկել. (Լմբ. պտրգ.։)
Նաեւ զբերանն փեռեկէ սրտին ցնծութիւն թուլութեամբ ջլացն, որ ծաղր անուանի։ Մաղթանօք բանամք զդրունս արդարութեանն. փեռեկեալ զարդարութիւն՝ մաղթանացն, ճանապարհ արար առ նա ողորմութեամբ փրկագործութիւն. (Լմբ. սղ.։)