cf. Փափագումն.
cf. ՓԱՓԱԳՈՒՄՆ.
Ոմանք փափաքութիւնք զգայութեանց որոց ոչն հասանեն, մարտնչին. (Փիլ. իմաստն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | փափագութիւն | փափագութիւնք |
accusatif | փափագութիւն | փափագութիւնս |
génitif | փափագութեան | փափագութեանց |
locatif | փափագութեան | փափագութիւնս |
datif | փափագութեան | փափագութեանց |
ablatif | փափագութենէ | փափագութեանց |
instrumental | փափագութեամբ | փափագութեամբք |