Փարփառ

adj.

χαροπός caesius, laetus. Վառ ի վառ աչօք, կամ աչք զուարթատեսիլ, եւ շնորհալի եւ քաղցրահայեաց. ծաւի.

Այս անուն ասեն՝ գանգրահեր, եւ ծաւի, եւ փարփառ է ի ծնէ։ Գեղեցիկ լինի եւ փարփառ. (Վեցօր. ՟Զ։ Շիր.։)