adj.

of wood, wooden, woody.

adj.

ξύλινος ligneus. Այն ինչ՝ որոյ նիւթն է փայտ. փայտեայ. ի փայտէ. փայտակերտ. փայտագործ. փատէ.

Անօթ փայտեղէն։ Տապանակ փայտեղէն։ Ի վերայ փայտեղէն բեմի։ Ի վերայ փայտեղենի։ Փայտեղէն սեղանոյ։ Յատակքն նորա եւ որմք փայտեղէնք։ Աւերեցից զփայտեղէն ձեռագործս ձեր, եւ այլն։ Փայտեղէն եւ քարեղէն՝ պղնձագործ պատկերաց դից սնոտեաց. (Ագաթ.։)

Նաւ՝ թռչուն փայտեղէն, ձի ծովեղէն. (Պիտառ.։)

Արկեալ ի սանդ՝ հարեալ լինէր նգով փայտեղինաւ. (Նոննոս.։)

Ծագեաց լոյս տպաւորութեամբ խաչի՝ ըստ ձեւոյ եւ ըստ չափոյ փայտեղինին. (Խոր. ՟Բ. 83։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փայտեղէն փայտեղէնք
accusatif փայտեղէն փայտեղէնս
génitif փայտեղինի փայտեղինաց
locatif փայտեղինի փայտեղէնս
datif փայտեղինի փայտեղինաց
ablatif փայտեղինէ փայտեղինաց
instrumental փայտեղինաւ փայտեղինաւք