adj.

striking like a thunderbolt;
— առնել, to fulminate, to lighten.

adj.

Որ հարկանէ որպէս փայլակն կամ կայծակն. իսկ ՓԱՅԼԱԿՆԱՀԱՐ ԱՌՆԵԼ՝ է Շանթահարել.

Յանդուգն յարձակմամբ ի վերայ հասեալ՝ զանօրէնն Շաւասպ փայլակնահար իմն սրով սատակէր. (Յհ. կթ.։)

Զյառաջագահ ախոյեանսն փայլակնահար արարեալ դիթաւալ կացուցին. (Արծր. ՟Գ. 15։)