cf. Հիւսեմ.
ՒԻՒՍԵՄ ՒԻՒՍԻՄ. cf. Հիւսել.
Ւիւնն՝ ւիւսէ ըզմեզ ընդ նոյն սիրով։ Ւիւսէ ընդ այս՝ բանըս յարմար։ Ւիւծեալ աղաչեմ՝ ւիւսել ի բարիս։ Ւիւսէ պսակ զարմանալի։ Ւիւսողի ճառիս. (Շ. այբուբ.։ Ժմ.։ Տաղ.։ Երզն.։)
Ւիւսին պսակք զանզանեալ։ Ւիւսեսցին թելըք հոգւոց ընդ հիւսից պսակելոցն։ Ւիւսեսցուք յարմարութեամբ ի միութիւն մարմնոյ փրկչին։ Ւիւսեալ (այսինքն միաբանեալ) րամից դասուց. (սրբոց. Շար.։)
Ւիւսեսցո՛ւք յոգիս զօրինակ սոցա, փութասցուք ի յօթեւանս ելանել սրբոց. (Տաղ.։)
Ւիւսեա՛ ընդ այս բանիս յարմար, զվեհ ոմն արքայ եւ այլն. (Կրպտ. ոտ.։)