ՒԻՒԾՈՒՄՆ. այսինքն Հիւծումն.
Ւիւծմամբ անդամոցն ի կիզանօղ տապակսն. (Շ. տաղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ւիւծումն | ւիւծմունք |
| accusatif | ւիւծումն | ւիւծմունս |
| génitif | ւիւծման | ւիւծմանց |
| locatif | ւիւծման | ւիւծմունս |
| datif | ւիւծման | ւիւծմանց |
| ablatif | ւիւծմանէ | ւիւծմանց |
| instrumental | ւիւծմամբ | ւիւծմամբք |