adj.

cf. Ցօղաբեր;
born of dew;
— որգ, dew-worm.

adj.

Որ ծնանի զցօղ. անձրեւածին. ցօղաբեր.

Ցօղածին ամպոց տալ անձրեւ. (Ճ. ՟Ա.։)

Այլք զցօղածին օրհնութիւն հնոցին երգէին. (Արծր. ՟Գ. 4։ եւ Գանձ.։)

Կամ Ի ցօղոյ ծնեալ. յանձրեւոյ պատճառեալ. (որպէս մարգարիտ ի սատափն)

Առ ի ստացումն մեծագին, եւ ցօղածին լուսաբերին. (Յիսուս որդի.։)