fond of feasts or solemnities.
φιλέορτος festorum amans, sudiosus. Սիրօղ տօնից. փո՛յթ եւ ջերմեռանդն առ տօնախմբութիւնս.
Ի սուգ նստեալ ժողովուրդն տօնասէր. (Եփր. արմաւ.։)
Ասիցէ ոք ի տօնասիրացն եւ ի ջերմագունիցն։ Տօնակի՛ց լիցուք տօնասիրաց. (Ածաբ. ծն. եւ Ածաբ. յայտն.։)
Բարեպաշտ փութով տօնասէր անձանց. (Պիտ.։)
Պստկէ զտօնասէրն ոսկեճաճանչ իմաստութեանն ծաղկօք։ Պայծառացուցանելով զսիրտս հաւատաացեալ ժողովրդոց տօնասիրաց եւ աստուածասիրաց. (Խոր. վրդվռ. եւ Խոր. պտմ. հռիփս.։)
Եկա՛յք տօնասէրք, մանաւանդ եւ քրիստոսասէրք ժողովուրդք տօնիւս այս քառասնապսակ պսակեսցուք. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)
Այլ զի՞նչ յայսցանէ մեզ՝ ասասցեն տօնասէրքն. (Լծ. ածաբ.։)
Ասէ ոսկեբերանն. եթէ ոք տօնասէր եւ աղքատասէր լինի, նա է մարդ կատարեալ։ Եւ կլայեցին, տօնասէրն չէ զրկած՝ ի պսակաց մարտիրոսաց. (Ոսկիփոր.։)