adj.

logical.

adj.

διαλεκτικός, λογιστικός, λογικός dialecticus, rationalis. Սեպհական տրամաբանութեան եւ տրամաբանից, որպէս եւ տրամախօսութեան.

Որոշումն է տրամաբանական, որ ասէ՝ թէ պարտ է ի վերայ հոմանուանցն զերիս զայսոսիկ խնդրել. (Սահմ. ՟Ա։)

Առաջիկայ շարագրութիւնս պիտանացու է ի տրամաբանական հնարս։ Տրամաբանական այն է, յորժամ ոմն հարցանէ, եւ ոմն ասէ։ Չորք գոն տրամաբանական հնարք, բաժանականն, սահմանականն, ապացուցականն եւ վերլուծական. (Անյաղթ պորփ.։)

Տեսակ հաւաքմանցն՝ ապացուցական, տրամաբանական, ճարտասանական, քերթողական ... Եթէ առաւել է ճշմարիտն քան զսուտն, լինի տրամաբանականն. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)

Տրամաբանական բաղխոհութիւն երբեմն ճշմարտէ, երբեմն ստէ. (Քեր. քերթ.։)

Պղատոն տրամադրէ յիւրում տրամաբանական մատենին (այսինքն ի տրամախօսութեան). (Ճ. ՟Ա.։)

adj. s.

ՏՐԱՄԱԲԱՆԱԿԱՆ. ա.գ. λογιστής logista. Տրամաբանօղ, տրամաբան.

Զխորհուրդս մտածութեանս այսորիկ տրամաբանականքն կոչեն ապացուցական. (Փիլ. լիւս.։)

s.

ՏՐԱՄԱԲԱՆԱԿԱՆՆ գ. cf. ՏՐԱՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ. λογική logica.

Քանիօ՛ն շահաւորութիւն առ տրամաբանականսն բերիցէ։ Յիշեաց ինքն (արիստոտէլ) ի տրամաբանականացն գիրս։ Իբրու ի տրամաբանականացն գիրս է պիտանութիւն հակակայիցս. (Անյաղթ ստորոգ.։)